Nowa Gwinea – Z wyspy na wyspę, czyli nowa układanka twórcy Ubongo

/0 Komentarze/w , , , /Autor

Grzegorz Rejchtman powraca z kolejnym tytułem! Najnowsze dziecko twórcy bardzo popularnej serii Ubongo nawiązującej do kultowego Tetrisa to – bez niespodzianki – kolejna pozycja będąca przeniesieniem układanki-łamigłówki do formy rywalizacyjnej gry w czasie rzeczywistym. Nowa Gwinea – bo o niej mowa – to niejako sequel wydanej w 2020 roku Papui, o której mogliście już przeczytać na moim blogu. Jako, że lubię od czasu do czasu spędzić trochę czasu przy wszelkiego rodzaju łamigłówkach o czym wspominałem już przy okazji tekstu poświęconego poprzedniczce recenzowanej dziś pozycji, byłem ciekaw co tym razem do zaoferowania ma autor bestsellerowego Ubongo.

Czytaj dalej

Łąka – Na spotkanie z naturą

/0 Komentarze/w , , /Autor

Gry rodzinne to kategoria, która ma niesamowicie silną konkurencję, więc co raz ciężej jest nowym tytułom podbić serca graczy i znaleźć swoje stałe miejsce w ich kolekcji. Takich hitów, które świetnie nadają się na wstęp do świata planszówek, jako gry dla niedzielnych graczy, rodzin z dziećmi czy też jako odskocznia od bardziej wymagających tytułów jest już całkiem sporo. Mamy chociażby Wsiąść do Pociągu, Takenoko, 7 Cudów Świata, Park Niedźwiedzi, Kingdomino i wiele, wiele innych. Mimo to jednak dalej z zaciekawieniem przyglądam się kolejnym wydawanym tytułom, które odznaczają się prostymi, nieskomplikowanymi zasadami i przyciągają wzrok czy to tematem i oprawą graficzną czy też wstępnie ciekawą mechaniką. Czy Łąka – tegoroczna premiera wydawnictwa Rebel.pl, zdołała podbić moje serce i wywalczyć swoje stałe miejsce na półce? O tym w dzisiejszym tekście.

Czytaj dalej

God of War: Gra Karciana – Hit na miarę konsolowej serii?

/0 Komentarze/w , , /Autor

Przenoszenie znanych gier wideo na planszę to w ostatnich latach dość popularny zabieg stosowany przez projektantów i wydawców gier planszowych, ale zupełnie mnie to nie dziwi bo wśród fanów planszówek jest przecież spora grupa ludzi, która lubi również elektroniczną rozrywkę zarówno w formie gier wieloosobowych jak i tytułów typowo single player’owych. Ja sam – mimo planszówkowej pasji – lubię też spędzić trochę czasu przy dobrej grze wideo, zwłaszcza gdy ta kusi ciekawym tematem i wciągającą fabułą (chociaż ostatnio z racji braku czasu nie gram już zbyt często). Poza tym jest to też dobry sposób na przyciągnięcie fanów gier wideo do świata planszówek i zyskanie tym samym nowych odbiorców. Do tej pory doczekaliśmy się już planszowych adaptacji takich gier jak XCOM, This War of Mine, DOOM, Gears of War, This War of Mine, Dark Souls oraz Bloodboorne (zarówno planszówki jak i karcianki), Fallout czy Fallout Shelter. Z kolei w przyszłym roku na rynek trafi też Darkest Dungeon, Frostpunk czy 6: Siege wzorowany na grze Tom Clancy’s Rainbow Six: Siege. Jak widać jest tego całkiem sporo, a to na pewno nie koniec działań twórców w tym temacie – wszak potencjał przenoszenia gier wideo do formy analogowej jest ogromny. Inna sprawa, że w wielu przypadkach takie adaptacje okazują się niestety zwykłymi średniakami, gdyż ich mechanika nie dotrzymuje kroku atrakcyjnemu tematowi i pięknej oprawie graficznej. W efekcie tego, takie gry szybko odchodzą w zapomnienie, a tylko nieliczne z nich są naprawdę udanymi i godnymi uwagi tytułami, które na dłużej mogą zagościć w kolekcji graczy. Nawiązując do tego wstępu, w dzisiejszej recenzji pod lupę weźmiemy planszową (a właściwie to karcianą) adaptację niezwykle popularnej serii gier na konsole Playstation – God of War. Czy gra ma szansę stać się hitem? O tym w dalszej części tekstu.

Czytaj dalej

Alhambra – Nowe szaty klasyka

/0 Komentarze/w , , , /Autor

Recenzując kilka miesięcy temu nowe wydanie Carcassonne: Łowcy i Zbieracze wspominałem, że seria Carcassonne jest jednym z klasyków, który wprowadził w świat nowoczesnych planszówek ogromną liczbę graczy. Jednym z takich planszowych klasyków jest również bohaterka dzisiejszej recenzji – Alhambra. Ale mało tego, jest ona również chyba największym konkurentem wspomnianej serii w swojej kategorii wagowej i często właśnie te dwie gry są obiektem licznych porównań i dyskusji na temat tego, która z nich jest lepsza. Oba tytuły należą bowiem do rodziny gier kafelkowych, charakteryzuje je prostota zasad pozwalająca cieszyć się grą nawet totalnym nowicjuszom, którzy nie grają na co dzień w nowoczesne planszówki, posiadają całe mnóstwo dodatków urozmaicających rozgrywkę, których nie sposób jest wszystkich wymienić czy wreszcie – oba tytuły zostały laureatem prestiżowej nagrody Spiel des Jahres. Na szczęście gry mają też kilka bardzo znaczących różnic, które dają zupełnie inne wrażenia z rozgrywki, o czym przekonacie się z dalszej części dzisiejszej recenzji.

Czytaj dalej

Kroniki Zbrodni: 1900 – Kradzieże, zbrodnie i romanse czyli kryminalne zagadki XIX-wiecznego Paryża

/0 Komentarze/w , , /Autor

Uwielbiam słuchać ciekawych opowieści i poznawać różne interesujące historie bez względu na ich gatunek. Między innymi dlatego jako fan nie tylko planszówek lecz również gier wideo, zawsze z chęcią siadam do gier przygodowych, zwłaszcza gdy te prócz wciągającej fabuły, oferują również przyjemną i jednocześnie angażującą rozgrywkę. Do dziś z ogromnym sentymentem wspominam godziny spędzone m.in. przy klasycznych przygodówkach Point and Click takich jak np. Syberia, Broken Sword, Książę i Tchórz czy Złoto i Chwała: Droga do El Dorado, bądź z tych nieco nowszych produkcji – The Walking Dead: A Telltale Game Series, Life is Strange czy Heavy Rain. Oj, długo mógłbym jeszcze wymieniać. No dobrze, ale dlaczego o tym piszę? Otóż dzisiejsza recenzja poświęcona jest grze, która garściami czerpie właśnie z komputerowych Point and Click’ów, gdzie fabuła stawiana jest ponad rozbudowaną mechanikę, a cała zabawa sprowadza się do zwiedzania kolejnych lokacji, zbierania rozmaitych przedmiotów, rozmawiania z napotkanymi postaciami i – rzecz jasna – rozwiązywania mniej lub bardziej skomplikowanych zagadek, które pozwolą nam wykonać kolejny krok naprzód w poznawaniu przedstawianej historii.

Czytaj dalej

Odjechane Jednorożce

/0 Komentarze/w , , , /Autor

Jednorożce – fantastyczne stworzenia wywodzące się z mitów i legend przedstawiane jako konie z pojedynczym rogiem, najczęściej o śnieżnobiałej sierści i długiej grzywie. Opisywane były już w starożytności, a dziś te mityczne stworzenia szturmem przeniknęły do popkultury i od dobrych kilku lat cieszą się niesamowitą wręcz popularnością. Kubki, plecaki, zabawki, skarpetki, kapcie, koszulki, pendrive’y, breloczki… Naprawdę, wszelkiego rodzaju gadżetów i innych produktów z motywem tych pięknych, magicznych i bardzo tajemniczych stworzeń nie sposób jest zliczyć. Nic więc dziwnego, że kolejne branże próbują wykorzystać panujący szał na jednorożce i dotrzeć tym samym do jeszcze większego grona odbiorców. Również w planszówkowym świecie doczekaliśmy się dość głośnej gry traktującej o tych magicznych i bardzo tajemniczych stworzeniach.

Czytaj dalej

Imago: Family – Wyzwanie dla wyobraźni w rodzinnym wydaniu

/0 Komentarze/w , , , /Autor

Któż z nas nie zna gry w kalambury? Oczywiście, tą popularną od lat zabawę w odgadywanie haseł nie każdy lubi, ale większość z nas przynajmniej raz w życiu miała okazję w nią zagrać. Sam szczerze mówiąc mam innych faworytów wśród wszelkiego rodzaju gier imprezowych, a jeśli chodzi o kalambury to zdecydowanie bardziej preferuję te rysowane bądź obrazkowe niż mówione i pokazywane za pomocą gestów, wśród których jedną z najpopularniejszych odsłon jest seria Time’s Up! Z kolei Imago: Family, któremu poświęcony jest dzisiejszy tekst to właśnie jedna z obrazkowych wersji tej popularnej formy rozrywki, o której postanowiłem opowiedzieć w dzisiejszej recenzji.

Czytaj dalej

Calico – Uszyj kocyk dla uroczych kotów

/0 Komentarze/w , , /Autor

Są takie gry, które nie potrzebują ciekawych i odpowiednio zaplanowanych akcji reklamowych bo już od pierwszego spojrzenia przykuwają uwagę graczy i intrygują swoim wyglądem, tematyką, zastosowaną mechaniką czy po prostu wyrobioną już marką serii bądź autora. Przykładów jest całkiem sporo – przypomnijmy sobie chociażby szał na trójwymiarowy pociąg tworzący planszę w Colt Express, kolejne wydawane odsłony słynnej serii Wsiąść do Pociągu również cieszą się niemałym zainteresowaniem, a z kolei dzieło polskiego studia Awaken Realms, czyli Nemesis szturmem podbiło światowy rynek epickim wykonaniem i klimatyczną rozgrywką rodem z „Obcego”. Na ogromne zainteresowanie bohatera dzisiejszej recenzji wpłynęły 3 główne czynniki – rodzinny charakter rozgrywki o banalnie prostych regułach, bardzo atrakcyjna szata graficzna z prześlicznie prezentującą się okładką zdobiącą pudełko i przede wszystkim gromadka uroczych kotów. Mowa oczywiście o Calico od wydawnictwa Flatout Games, czyli grze która błyskawicznie ufundowana została w ubiegłym roku na Kickstarterze i w tym roku trafiła w ręce graczy, zaś polską wersją gry możemy cieszyć się od niespełna dwóch tygodni dzięki wydawnictwu Lucky Duck Games. Wydaje się, że połączenie trzech wspomnianych wyżej elementów to sukces gwarantowany (kociaki w roli głównej zdecydowanie przyciągają uwagę wszystkich wielbicieli tych uroczych czworonogów), ale czy faktycznie tak jest – o tym przekonacie się z lektury dzisiejszej recenzji.

Czytaj dalej

Carcassonne: Łowcy i Zbieracze – kafelkowy klasyk w prehistorycznej odsłonie

/0 Komentarze/w , , , /Autor

Carcassonne – absolutny klasyk, który dla wielu był pierwszą bądź jedną z pierwszych poznanych gier planszowych, od których zaczęła się przygoda z planszówkami. I zresztą nic w tym dziwnego, bo mimo upływu lat to wciąż świetny gateway do wprowadzania nowych osób w świat gier planszowych. To również tytuł wyjątkowy z uwagi na bogactwo serii, która dziś liczy całe mnóstwo dodatków (zarówno tych większych jak i mniejszych) oraz kilka samodzielnych tytułów, których nie sposób jest wszystkich wymienić. Jako, że pod koniec października na sklepowe półki trafiło wznowienie Łowców i Zbieraczy – jednej z reimplementacji klasycznego Carcassonne, postanowiłem napisać ich recenzję i podzielić się z Wami swoimi wrażeniami.

Czytaj dalej

Papua – Łamigłówkowa rywalizacja

/0 Komentarze/w , , /Autor

Lubicie logiczne łamigłówki czy różnego rodzaju układanki wymagające od nas wyobraźni przestrzennej i wytężenia szarych komórek. Ja zdecydowanie tak i od czasu do czasu lubię spędzić przy nich odrobinę wolnego czasu. Bardzo cenię sobie chociażby świetną serię SmartGames, która prócz ciekawych i stopniowanych pod względem trudności wyzwań, wyróżnia się fantastyczną oprawą wizualną. Co jednak, gdyby przenieść taką układankę-łamigłówkę do formy wieloosobowej rywalizacji? Na tym właśnie skupia się bohaterka dzisiejszej recenzji – Papua, która w tym miesiącu miała swoją premierę za sprawą wydawnictwa Egmont.

Czytaj dalej